فصل اول – تعاريف
1– چاه دستي: منظور از چاه دستي در اين آئيننامه آن دسته از چاههائي هستند كه با استعانت از نيروي بدني و با استفاده از وسائل كارسنتي مانند چرخ چاه – كلنگ- بيلچه- دلو و غيره كنده ميشوند.
2– چرخ چاه: وسيله ايست جهت انتقال مواد از عمق به بيرون و بالعكس كه بردهانه چاه نصب ميگردد.
3– دلو: وسيله ايست كه معمولا از لاستيك منجيددار، برزنت و يا مواد مشابه به شكل كيسه ساخته شده و در انتقال مواد مورد استفاده قرار ميگيرد.
4– كول: حلقه يا نيم حلقه ايست كه از جنس فولاد يا سيمان يا سفال بوده و براي جلوگيري از ريزش ديواره هاي ميل چاه يا انباري استفاده ميگردد.
5– ميل چاه: آن قسمت از چاه ميباشد كه بطور عمودي نسبت به سطح زمين كنده ميشود.
6– طوقه: ديوار حلقوي ساخته شده از مصالح ساختماني در بالاترين قسمت از ميل چاه (منتهي به دهانه چاه) ميباشد كه بر روي آن در پوش چاه قرارداده ميشود.
7– انباري: عبارتست از مسير يا مسيرهاي انحرافي كنده شده در عمق يا ديواره ميل چاه.
8– سپر: وسيله حفاظتي مخصوصي است كه مقني را از آسيب ناشي از سقوط احتمالي مواد و اشياء محفوظ نگهميدارد.
9– پاكند: مسير شيبداري جهت رفت و آمد و حمل و نقل وسائل است كه از فاصله اي دورتر از دهانه چاه شروع و تا نزديكي سطح آب ادامه مييابد.
فصل دوم – ساختمان چرخ چاه
ماده 1– چرخ چاه دستي مورد استفاده كه با قدرت دست كار ميكند بايد بطريقي محاسبه و ساخته شده باشد تا حداكثر نيروي لازم كه توسط هر كارگر براي بالا بردن حداكثر بار مجاز بدسته يا دسته هاي محرك وارد ميشود بيش از 25 كيلوگرم نباشد.
ماده 2– چرخ چاه دستي مورد استفاده بايد سالم و عاري از هر گونه ترك، شكستگي، پوسيدگي بوده و استحكام لازم جهت انجام كار مورد نظر را داشته باشد.
ماده 3– چرخ چاه كه با قدرت دست كار ميكند بايد مجهز به مكانيسم هاي زير باشد:
الف: روي محور استوانه كابل دار شيطانك و چرخ جغجغه و يا حلزون و چرخ حلزون و يا وسائل مشابه ديگر كه بطور خود كار ترمز ميشود باشد تا از گردش معكوس دسته محرك در تمام مدت بالا آوردن بار جلوگيري نمايد.
ب: داراي ترمزهائي مؤثر باشد كه پائين آمدن بار را كنترل نمايد.
ماده 4– دسته هاي محرك كه در يك يا دو طرف محور چرخ چاه سوار ميشوند بايد بطريقي ساخته شده باشند تا :
بهنگاميكه بار پائين داده ميشود نچرخند و يا بايد دسته هاي محرك قبل از پائين آمدن بار از جاي خود برداشته شود، بطوريكه در حين گردش به افراد برخورد ننمايد.
ماده 5– در چرخ چاهيكه ميتوان دسته هاي محرك آنرا از جاي خود برداشت، بايد اين دسته ها بوسيله ضامن مطمئني با محور در ارتباط باشند تا دقتاً و بطور ناخواسته از آن جدا يا خارج نشوند.
ماده 6– فاصله ميله هاي افقي (پره هاي) چرخ چاه بايد با يكديگر مساوي بوده و حداقل به اندازه اي باشد كه كارگران بتوانند براحتي به پره ها جهت چرخاندن چرخ چاه دسترسي داشته باشند در هر حال تعداد پره هاي چرخ نبايد از چهار عدد كمتر بوده و با افزايش قطر چرخ از 120 سانتي متر تعداد پره ها متناسباً از 4 عدد بيشتر گردد.
ماده 7– چرخ چاه بايد بطريقي ساخته شود كه بعد از پيچيده شدن كل طناب بدور چرخ احتمال لغزش و بيرون افتادن طناب بخارج از پره ها وجود نداشته باشد.
ماده 8– در مورد آندسته از چرخ چاههاي موتوري و غير موتوري كه در كندن چاهها مورد استفاده قرار ميگيرد رعايت كليه موارد ايمني مذكور در آئيننامه حفاظتي وسائل حمل و نقل و جابجا كردن مواد در كارگاهها در مورد لوازم بلند كردن بارچون زنجيرها، كابل ها، طنابها، قلابها و قرقره ها الزامي است.
ماده 9– قبل از استقرار چرخ چاه در محل مورد نظر محل استقرار پايه هاي چرخ چاه بايد بنحو مطمئني آماده شده و اطمينان حاصل شود كه احتمال واژگوني يا جابجائي يا كج و شيب دار شدن چرخ چاه وجود ندارد.
ماده 10– چرخ چاه ميبايست در ارتفاع مناسبي نصب شود بطوريكه حداقل فاصله محل پيچيدن طناب با سطح زمين از 20 سانتي متر كمتر نباشد.
فصل سوم – لوازم حمل بار
ماده 11– طناب مورد استفاده در چرخ چاه بايد عاري از هر گونه عيب مانند پوسيدگي و زدگي بوده و مقاومت كافي براي تحمل حداكثر نيروي وارده و ضربه ها را داشته باشد به اضافه طول طناب بحدي باشد كه بعد از بازشدن كامل براي حداكثر عمق مورد نياز حداقل دو دوربروي قرقره مانده باشد.
ماده 12– قلاب مورد استفاده بايد سالم بوده و بطور محكم و مطمئني با طناب درگير شده و گلوگاه آن مجهز به شيطانك و يا بصورتي باشد كه در هر حال احتمال آزاد شدن بار بطور ناگهاني وجود نداشته باشد و تحمل كافي در مقابل حداكثر بار و ضربه هاي وارده را داشته باشد.
ماده 13– دلو مورد استفاده در چاه كني بايد از جنس پنبه اي يا لاستيك منجيددار مقاوم بوده و با حلقه دهانه از جنس فولاد بدسته زنجيري مناسبي كه بنحو اطمينان بخش با حلقه درگير باشد متصل گردد.
فصل چهارم – مقدمات ايمني عمليات حفاري
ماده 14– قبل از اقدام هر گونه عمليات مربوط به كندن چاه دستي بررسيهاي لازم بايد با توجه به وجود قنوات قديمي، فاضل آب و پي ها و جنس خاك و لايه هاي زميني و طبقات آب برق گاز و تلفن بعمل آيد و در صورت لزوم ضمن تماس با سازمانهاي ذيربط محل چاه طوري تعيين شود كه بهنگام چاه كني خطر ريزش يا نشتي از فاضل آب هاي مجاور و برخورد با تأسيسات مذكور وجود نداشته باشد به اضافه كارگران مسئول حفرچاه تجارب حرفه اي لازم از نظر انجام كار چاه كني را دارا باشند.
ماده 15– در شروع عمليات چاه كني وجود حداقل دو نفر و با افزايش عمق چاه كنده شده از 5 متر وجود حداقل سه نفر كلاً براي ادامه عمليات الزاميست و با شروع حفر انباري يكنفر كمك كلنگ دار اضافه ميگردد.
ماده 16– قبل از شروع عمليات مربوط به كندن چاه و تخليه فاضل آبها و يا هر نوع كاري در ارتباط با اين امر وسائل كمكهاي اوليه مناسب بايد تدارك و فراهم گردد.
ماده 17– لازمست جهت حفظ كارگران از نظر ريزش اطراف چاه و يا سقوط از كنار دهانه در محل ايستادن كارگران تخته يا الوارهاي زير پائي با مقاومت و پهناي كافي گذاشته شود.
ماده 18– چنانچه محل كندن چاه در معابر عمومي يا محلهائي باشد كه احتمال رفت و آمد افراد مختلف وجود دارد بايد بوسيله ايجاد حصارهاي لازم در فاصله مناسب و نصب علائم هشدار دهنده و چراغهاي احتياط از ورود افراد به نزديكي منطقه عمليات جلوگيري بعمل آيد.
فصل پنجم – عمليات حفر ميل چاه
ماده 19 – جهت جلوگيري از سقوط خاك و سنگ بداخل چاه دوردهانه بايد آستانه اي به ارتفاع حداقل 15 سانتيمتر با مصالح مقاوم تعبيه گردد در هر حال اين آستانه بايد طوري باشد كه برخورد اتفاقي پا يا وسائل كار سبب تخريب آن نگردد.
ماده 20– مقني قبل از ورود به چاه براي عمليات چاه كني بايد طناب نجات را به كمك كمربند ايمني مخصوص بخود بسته باشد.
ماده 21– در مواقعيكه نوع آوار استخراجي حاصل از عمليات كندن چاه بصورتي است كه پيش بيني هاي حفاظتي چون استفاده از كلاه و سپر محافظتي تكافو نمي نمايد بايد در فواصل مناسبي از ديواره ميل چاه پناهگاههاي مناسبي تعبيه شود كه در موارد لزوم مقني در اين پناهگاهها مستقر گردد.
ماده 22– خاكهاي حاصل از كندن چاه نبايد بفاصله كمتر از 2 متر از كناره هاي چاه ريخته شود و در هر حال احتمال ريزش آن وجود نداشته باشد.
ماده 23– بمحض رسيدن چاه به عمقي كه خاك واجد استحكام لازم باشد عمليات طوقه چيني بايد شروع گردد. به اضافه در زمين هائيكه خاك دستي ريخته شده باشد عمل طوقه چيني بعد از برداشتن خاك دستي انجام ميگيرد در زمينهاي با خاك سست يا دستي هرگونه پيشگيري احتياطي از قبيل مهار كردن ديواره بوسائل و طرق مختلف قبل از رسيدن بزمين سخت بايد انجام شود در هر حال در زمينهاي با خاك سست و يا دستي با عمق بيش از 5 /1 متر عمليات حفر ميبايست زير نظر افراد مجرب و با سابقه در اين امر انجام گيرد.
ماده 24– چنانچه در عمق معيني از چاه احتمال داده شود كه بعلت كمبود اكسيژن عوارضي براي مقني ايجاد خواهد شد قبلا بايد نسبت به تهيه وسائل هوادهي بداخل چاه اقدام نمود. اين وسائل بايد به كليه تجهيزات ايمني جهت جلوگيري از خطر برق گرفتگي و تماس با قطعات متحرك مجهز شده باشد.
ماده 25– وجود علائم قراردادي بين مقني و فردي كه در بالاي چاه مستقر است ضروري بوده و بايد فرد مستقر در بالاي چاه همواره از وضعيت مقني آگاه باشد اين علائم ميتواند بصورت تكان دادن طناب و يا استفاده از وسائل صوتي مانند زنگ اخبار باشد.
ماده 26– بعد از خاتمه كار روزانه علاوه بر پيش بيني هاي احتياطي لازم جهت جلوگيري از سقوط افراد و حيوانات بداخل چاه، دهانه چاه بايد بنحو مطمئن بوسيله صفحات مشبك مقاوم و مناسب پوشانيده شود.
ماده 27– با پيشرفت كارچاه كني بخصوص در موقع بارندگي همواره ديوارهاي چاه بايد بوسيله مقني مورد بازديد مرتب قرار گيرد تا اطمينان حاصل شود كه هيچ قسمتي از ديواره چاه احتمال ريزش وجود ندارد.
ماده 28– چنانچه به هنگام بازديد در ديواره چاه رطوبت بيش از حد معمول مشاهده گردد بايد بررسي لازم بعمل آيد تا چنانچه به وجود فاضلاب و يا هر گونه منبع ديگر آب در مجاورت چاه يقين حاصل شود ادامه عمليات چاه كني بلافاصله متوقف شده و با پيش بيني هاي اساسي لازم نسبت به ادامه كار بصورتي كه هيچگونه خطري براي مقني و كارگران ديگر وجود نداشته باشد اقدام نمايند.
ماده 29– در تأمين وسيله روشنائي داخل چاه هائيكه وجود گازهاي قابل اشتعال و انفجار محتمل باشد بايد از چراغهاي قوه اي يا دورگرد ضد جرقه حداكثر با ولتاژ 12 ولت استفاده شود و بهرحال در اين نوع چاهها نبايد شعله و يا سيستمهاي جرقه زا بكاربرده شود.
ماده 30– مقني موظف است ضمن حفرچاه جاپاهائي حداكثر با فواصل 50 سانتيمتر در طرفين جهت بالا آمدن خود در ديواره چاه تعبيه نمايد تا بتواند بسهولت بالا بيآيد.
ماده 31– قلوه سنگهاي حاصل از حفر چاه بايد در زير يا بين لايه هاي خاك دلو قرار گرفته و همچنين مواد داخلي دلو تا آن حد ريخته شود كه احتمال ريزش و سقوط مواد به هنگام جابجائي دلو وجود نداشته باشد.
ماده 32– بهنگام حفاري چاه بهتر است در عمق بيش از 3 متر وسيله اي بعنوان سپر در پائين چاه مورد استفاده قرار گيرد كه احياناً در مواقع سقوط اشياء مانع برخورد آن با مقني باشد.
ماده 33– بهنگاميكه در حفر چاهها نياز به هدايت لوله هاي بتوني و يا كولها جهت جلوگيري از ريزش ديواره هاي چاه وجود دارد مقني بايد موقعيت مناسب را بهنگام خالي كردن زير منطقه استقرار لوله هاي بتوني اختيار كند بطوريكه هيچ قسمت از اعضاء بدن او در زير آنها قرار نگيرد و خالي كردن زير لوله هاي بتوني و يا كولها بايد در تمام محيط و بطور يكنواخت انجام گيرد.
ماده 34– لوله هاي بتوني «كول ها» مورد استفاده در داخل چاهها براي جلوگيري از ريزش ديوارها بايد مسلح و بحد كافي مقاوم باشند كه فشار جانبي وارده از ديواره چاه و نيز فشارهاي قائم را بخوبي تحمل نموده و نشكند.
ماده 35– اقدام لازم در جهت سقف زدن و مهار كردن ديواره هاي پا كند بايد بعمل آيد تا از ريزش خاك جلوگيري شود.
ماده 36– براي جلوگيري از سقوط بداخل چاه محل پرتگاه هاي پا كند بايد حفاظ گذاري گردد.
ماده 37– محل استقرار الكتروپمپ جهت تخليه آبهاي حاصل از پيشرفت عمليات حفاري بايد بصورتي باشد كه هيچگونه امكان نفوذ رطوبت و آب يا برخورد مواد تخليه شده با آن نباشد.
ماده 38– آب و گل و لاي حاصل از پيشرفت عمليات حفاري بايد در محلي تخليه گردد كه امكان نفوذ آن بداخل چاه وجود نداشته باشد. باضافه هيچگونه خطري براي ساختمانها و اماكن مجاور نيز فراهم نكند.
فصل ششم – عمليات حفر انباري چاه
ماده 39– نكاتيكه جهت حفر محل انباري در عمق چاه بايد رعايت گردد عبارتند از :
الف: انباري بايد در عمقي حفر گردد كه تحت تأثير ارتعاشات ناشي از دستگاهها و وسائل نقليه و نيروهاي وارده از طريق فونداسيون ساختمان قرار نگيرد.
ب: چنانچه حفر انباري در لايه هاي سست انجام پذيرد لازمست به كول بندي و تقويت سقف و ديواره ها اقدام گردد
ماده 40– در انجام عمليات مربوط به حفر انباري سقف آن بايد بصورت قوسي باشد بطوريكه احتمال ريزش ديواره ها و طاق وجود نداشته باشد و در صورتيكه شكل دادن مزبور به انباري اين منظور را نتواند فراهم كند. با استفاده از وسائل لازم مهاربندي مقاومت كافي براي ديواره ها و سقف انباري فراهم آورد كه از ريزش جلوگيري شود.
ماده 41– ارتفاع انباري نبايستي از 5 /1 متر و عرض انباري از 2 /1 متر تجاوز كند در غير اينصورت بايستي مهاربندي شود.
ماده 42– مفاد ماده 29 در مورد تأمين روشنائي انباري نيز بايد رعايت گردد.
ماده 43– ارتباط چاه و انباري به چاههاي فاضلاب و به قناتها حتي قنوات متروكه ممنوع است.
فصل هفتم – تكميل عمليات حفاري و مراقبتهاي بعدي از چاه
ماده 44– نحوه استقرار كانال يا لوله فاضلاب در داخل چاه همينطور مصالح بكار رفته در اين قسمت بايد بنحوي باشد كه ريزش فاضلاب بديواره چاه صدمه نرساند.
ماده 45– نحوه استقرار گلدان بر سر چاهها بايد بنحوي باشد كه بتواند فاضلاب را در مسير محور چاه هدايت كرده و باضافه گلدان نيز از استحكام كافي برخوردار باشد.
ماده 46– ساختمان و مصالح بكاررفته در پوشش دهانه چاه بايد با در نظر گرفتن موقعيت چاه و شرائط محل طوري باشد كه دهانه چاه مقاومت كافي در مقابل فشار و ضربات ناشي از بارهاي وارده و عوامل جوي را داشته باشد.
ماده 47– چنانچه دهانه چاه داراي درب باشد اين درب بايد داراي قفل و بست مناسب و مطمئن باشد.
ماده 48– هر نوع چاه اعم از آب يا فاضلاب بايد داراي مجراي تهويه يا هواكش مناسب با رعايت اصول ايمني و بهداشتي باشد.
ماده 49– بمحض مشاهده كوچكترين تغيير شكل در اطراف دهانه چاه بايد بلافاصله نسبت به بازديد دهانه اقدام و عمليات لازم را در صورت نياز بعمل آورد.
ماده 50– محل چاهها بايد در نقشه ساختماني يا با علامت گذاري بر روي محل احداث چاه مشخص باشد.
فصل هشتم – عمليات تخليه فاضلاب
علاوه بر رعايت مواد مرتبط فوق الذكر در مورد چاههاي دستي رعايت نكات ذيل براي تخليه فاضلابها الزامي است:
ماده 51– قبل از شروع عمليات تخليه چاه بايد پيش بيني هاي لازم را بعمل آورد كه بهنگام تخليه جريان فاضلاب از طريق لوله هاي فاضلاب بداخل چاه كاملا متوقف گردد.
ماده 52– بهنگام برداشتن دهانه براي بازديد يا تعميرات و غيرو بايستي پيش بيني هاي لازم ايمني جهت جلوگيري از سقوط افراد خصوصاً بعلت ريزش ناگهاني دهانه و اطراف آن بعمل آيد.
ماده 53– بهنگام تخليه فاضلابها قبل از هر گونه اقدام براي داخل شدن بچاه فاضل آب بايد اطمينان لازم را از نظر تخليه گاز مساعد شدن هوا داخل چاه فاضلاب براي كاركردن كسب نمود. باضافه پيش بيني هاي احتياطي لازم در مورد فاضلابها و آب انبارها كه بمحض جابجا شدن فاضلاب يا آب داخل آنها ايجاد گاز ميشود بايد بعمل آيد.
ماده 54– قبل از شروع بكار در قعر فاضلاب بازرسي كلي از ديواره چاه بعمل آيد تا اطمينان حاصل شود كه احتمال ريزش ديواره ها وجود ندارد هدايت مقني بداخل فاضلاب بايد بوسيله طناب مقاوم يا هر گونه وسيله مطمئن ديگر باشد.
ماده 55– قبل از فرستادن مقني بداخل چاه بايد با بكارگيري وسائل مناسب از ارتفاع فاضلاب كه كارگر مقني ناچاراً بايد در داخل آن قرار گيرد آگاه شد و در هر حال اين ارتفاع بايد در حدي باشد كه مقني بتواند بدون اينكه خطري او را تهديد كند نسبت به انجام عمليات تخليه اقدام نمايد.
ماده 56– استعمال دخانيات يا زدن كبريت يا استفاده از هر گونه شعله باز يا ايجاد جرقه در داخل فاضلابها اكيداً ممنوع است.
ماده 57– فاضلاب تخليه شده بايد بمحلهاي مناسبي كه رعايت معيارهاي زيست محيطي و ايمني و بهداشتي در آن شده باشد ريخته شود.
فصل نهم – وسايل حفاظت انفرادي
ماده 58– كارگران مسئول حفرچاه بايد مجهز بوسائل حفاظت فردي از جمله كلاه، كفش ايمني، طناب، كمربند ايمني، دستكش و لباس كار و در صورت لزوم عينك حفاظتي باشند.
ماده 59– بهنگام كار در داخل فاضلاب چنانچه ضرورت و شرايط كار ايجاب كند كارگر مقني بايد مجهز به ماسك استنشاقي خرطومي يا ماسك با هواي فشرده باشد بنحويكه همواره هواي سالم را مستقيماً به ريه هاي كارگر برساند.
ماده 60– ماسكهاي خرطومي مجهز به سيستم هوادهي برقي بايد داراي سيستم دستي نيز باشند تا بمحض قطع برق بتوان از سيستم دستي نيز استفاده نمود.
ماده 61– چنانچه سيستم هوادهي ماسك فوق الذكر دستي باشد بايد تعليمات لازم بكارگر متصدي قسمت هوادهي داده شود تا بي احتياطي يا تعلل اين فرد موجب نرسانيدن هوا به ريه هاي مقني نشود.
ماده 62– كارگران مقني مسئول حفر چاههاي دستي آب بمحض رسيدن به آب بايد از چكمه استفاده كنند باضافه دلو مورد استفاده براي خارج ساختن گل حاصل از عمليات حفاري بايد مقاوم در مقابل نفوذ آب باشد.
ماده 63– كارگران چرخ كش كه در بيرون چاه قراردارند بايد مجهز به كمربند ايمني، قلاب ضامن دار باشند بطوريكه طرف ديگر آن بمحلي نزديك چاه محكم شود تا از سقوط احتمالي آنان بداخل چاه جلوگيري كند.
فصل دهم – وسايل الكتريكي
ماده 64– در محلهائيكه از الكتروموتور براي هوادهي يا تخليه آب و يا هر منظور ديگر استفاده ميگردد اين الكتروموتورها بايد مجهز بسيم اتصال زمين و يا وسيله حفاظتي مناسب ديگر گردند مشخصات و نحوه اتصال زمين يا وسيله حفاظتي بايد بطرزي باشد كه هر گونه خطر برق گرفتگي ناشي از اتصال هاديهاي برق دار به بدنه فلزي وسايل الكتريكي مورد استفاده و ملحقات آنها را كاملا منتفي سازد.
ماده 65– كابلهاي برق مورد استفاده جهت انتقال نيروي برق به الكتروپمپ و ساير وسايل بايد داراي روپوش عايق ضد آب مقاوم و عاري از هر گونه زدگي و فرسودگي بوده و يكپارچه باشد. محل اتصالات بايد كاملا عايق مطمئن و مقاوم بوده و پيش بينيهاي احتياطي لازم از نظر نحوه هدايت كابل بعمل آيد تا در اثر وجود عواملي در ديواره چاه مانند برجستگيهاي تيز و برنده و همچنين نيروهاي ناشي از كشش حاصله از وسائل و همينطور نفوذ آب شرايط نا ايمني فراهم نگردد.
ماده 66– قسمتهاي گردنده الكتروپمپ مستقر در داخل چاه بايد داراي حفاظ بوده و نحوه اتصالات سيمهاي برقي آن بصورتي باشد كه احتمال اتصال بدنه يا دسترسي به قسمتهاي برق دار الكتروپمپ وجود نداشته باشد.
ماده 67– محل استقرار و نصب الكتروپمپ بايد بنحوي محفوظ گردد كه امكان دسترسي افراد متفرقه به آن وجود نداشته و از عوامل جوي ايمن باشد.
ماده 68– محل استقرار الكتروپمپ كمر چاهي بايد در داخل طاقچه اي حفر شده در داخل ديواره چاه بوده و بصورتي باشد كه احتمال ريز ديواره يا خاك بر روي الكتروپمپ و يا غرق شدن آن در صورت بالا آمدن آب چاه وجود نداشته باشد به اينمنظور ميبايست از سيستمهاي شناور الكتريكي يا وسايل مناسب ديگر براي اعلام خبر و آگاه شدن از بالا آمدن سطح آب استفاده شود در صورت امكان بطور خودكار موتور پمپ چاه را براي تخليه آب بكار اندازد.
ماده 69– در محل نصب الكتروپمپ بايد مكاني مناسب براي استقرار تعمير كار موتور در موارد ضروري بنحو اطمينان بخشي پيش بيني شده باشد.
ماده 70– بهنگام تعمير موتور بايد جريان برق را بنحو اطمينان بخشي قطع نمود.
ماده 71– كليدهاي قطع و وصل جريان برق الكتروپمپ بايد در محلي مناسب قفل دار بوده و كليد مربوطه بايد همواره در اختيار شخص مسئول و آگاهي باشد.
ماده 72– بمنظور سهولت در آزمايش و راه اندازي و همچنين تعميرات ضروري يك كليد اضافي قطع و وصل ضد رطوبت در مجاورت موتور الزامي است.
ماده 73– شستشوي موتور پمپهاي الكتريكي بوسيله مشتقات نفتي در داخل چاه ممنوع است.
ماده 74– كليه مقررات مذكور در آئيننامه حفاظتي تأسيسات و وسائل الكتريكي در كارگاهها بايد در خصوص وسايل الكتريكي مورد استفاده در چاه ها رعايت گردد.
ماده 75– استقرار موتورپمپهاي با سوخت مشتقات نفتي در داخل چاه ممنوع است.
ماده 76– انجام تعميرات كلي و اساسي موتورپمپها در داخل چاه ممنوع است.
فصل يازدهم – متفرقه
ماده 77– ارتباط دادن چاه احداثي جديد به چاههاي فاضلاب قديمي ممنوع است مگر بعد از تخليه و تهويه كامل فاضلاب قديمي و اطمينان از بيخطر بودن آن، فاصله چاه جديد از چاه قديم بايد به اندازه اي باشد كه خطر ريزش و مرتبط شدن خود بخود دو چاه وجود نداشته باشد.
ماده 78– در هر مرتبه ورود مقني به چاه ميبايستي آزمايش لازم از نظر وجود گازهاي سمي و كمبود اكسيژن به عمل آيد.
ماده 79– مسير لوله هاي حامل مواد مختلف مانند آب، گاز و مشتقات نفتي و مواد شيميائي و بخارات مختلف نبايد در مجاورت چاه باشد و در صورت عدم امكان بايد پيش بيني هاي لازم ايمني بعمل آيد.
ماده 80– متخلفين از اجراي مقررات اين آئيننامه برابر قوانين جاري تحت پيگرد قرار خواهند گرفت.
اين آئين نامه مشتمل بر يازده فصل و 80 ماده باستناد ماده 47 قانون كار در تاريخ 21 /6 /64 درسي و دومين جلسه شوراي عالي حفاظت فني پس از پيروزي انقلاب اسلامي بتصويب نهائي رسيده است.